Kuriozitete per Leonardo Da Vinçin

“Ekzistojnë tre klasa shoqërore:
a) ata që shohin;
b) ata që shohin kur ju tregohet dhe
c) ata që nuk shohin.”
Leonardo Da Vinci

Disa kuriozitete për Leonardo Da Vinci-n

-Leonardo da Vinci ishte djali i paligjshëm i një noteri / avokati të respektuar, Messer Piero Frosino di Antonio da Vinci dhe një gruaje fshataret e re me emrin Caterina di Meo Lippi, dhe e kaloi fëmijërinë e tij shumë të hershme me nënën e tij në qytetin e Anchiano,Italy. Kur ai ishte pesë vjeç, ikona e ardhshme e Rilindjes shkoi për të jetuar me babanë e tij në Vinci.

-Mbiemri i tij: Leonardo nuk kishte mbiemër në kuptimin modern – “da Vinci” thjesht do të thotë “nga Vinci”. Vinci është një fshat afër qytetit Metropolitane të Firences në rajonin italian të Toskanës.

– Ka shumë thashetheme që qarkullojnë rreth gjeniut toskan.Ka shumë thashetheme që qarkullojnë rreth karakterit të Leonardos qe ka jetuar nga 15 Prill 1452 – 2 maj 1519.
Mund të konsiderohet, për gjerësinë e interesave të tij, manifestimi maksimal dhe i papërsëritshëm i Rilindjes.

– Leonardo Da Vinci, jo i lidhur me asnjë qytet, shtet apo princ, është shembulli i parë i kozmopolitizmit të intelektualëve italianë.Leonardo është simboli dhe arketipi i njeriut universal karakteristik i Rilindjes, i përshkruar nga biografi Giorgio Vasari si tejkalim i natyres dhe të qenit ‘mrekullisht i pajisur me bukuri, hir dhe talent me bollëk’.

– Leonardo, ka qene i pashëm dhe elegant.
Të gjithë e dimë se ai ishte një njeri gjenial dhe i jashtëzakonshëm, por që ai ishte gjithashtu shumë tërheqës ndoshta jo. Në fakt, përshkrimet dhe portretet që kanë arritur deri tek ne kombinohen për të krijuar imazhin e një njeriu të gjatë, atletik dhe shumë të bukur.Gjatësia e skeletit të tij ka qene 173 cm., e cila për kohen ishte më se e pranueshme. Portretet tregojnë se, me kalimin e viteve, ai i mbante flokët e tij të gjatë që rrinin të varur mbi supet e tij, kur në ate kohë shumica e burrave i mbanin te shkurtuar. Ndërsa shumica e bashkëkohësve të tij rruanin ose i mbajtën mjekrat e tyre të shkurtra, mjekra e Leonardo arriti deri në gjoks.

– Veshja e tij përshkruhet vazhdimisht si e pazakontë. Ishte origjinale në zgjedhjen e ngjyrave të ndritshme. Në një kohë kur burrat e pjekur mbanin rroba të gjata, të rënda, veshja e preferuar e Leonardo ishte një tunikë e shkurtër, fleksibile si ato të veshura nga të rinjtë. Një imazh i tillë u rikrijua më pas në statujën që gjendet sot jashtë Galerisë Uffizi.

– Leonardo da Vinci u përshkrua nga biografët e tij të parë si një njeri me bukuri të madhe personale, me karakter shumë karizmatik, dashamirës dhe bujar dhe përgjithësisht shumë i popullarizuar me bashkëkohësit. Përsëri sipas Vasarit, disponimi i tij ishte i madh, ishte një bisedues i shkëlqyer që magjepsi Ludovico il Moro me zgjuarsinë. Ai përshkruan ne veprat e tij përfitimet që mund të merren falë dhe përmes vetëdijes, përulësisë dhe angazhimit të vazhdueshëm dhe të palodhur.

-?Ai ishte vegjetarian. Dashuria e tij për natyrën dhe kafshët nuk ndalet vetëm në vëzhgimin dhe paraqitjen grafike të formave të tyre,por ai ishe vegjetarian.
Leonardo ishte gjithashtu një aktivist për të drejtat e kafshëve, ai madje luftoi për lirinë e kafshëve. Vasari tregon, si një shembull të dashurisë së tij të madhe për kafshët, se si kur në Firence duke kaluar para kafazeve të zogjve të ofruar për shitje ai do t’i blinte ata dhe më pas do t’i linte, duke i lënë të fluturojnë larg dhe kështu duke i dhënë plotësisht lirinë që u ishte dashur atyre. Nëse e gjithë kjo është e vërtetë, ne mund të pohojmë edhe një herë se Leonardo ishte një pararendës per të drejtat e kafshëve dhe vegjetariane përpara kohe!

– Fale statusit te tij ai u lejuar per kohen te kryeje autopsi dhe keto i kryente naten dhe ne kushte qe ai i shpiku vete per te shmangur edhe infeksione te ndryshme dhe kjo nuk ishte e lehte sepse quhej hirezi ne ate kohe derisa Papa ja ndaloi ate.

– Nuk ishte e lehtë për Leonardon të jetonte me shkathtësinë e tij. Sipas traditës, natyra shpërndarëse e Leonardos i shkaktoi atij shumë telashe. Ne e dimë nga Vasari që prirja e tij për të aplikuar për gjëra të ndryshme në të njëjtën kohë dhe për të eksperimentuar me teknika gjithnjë e më të reja, e pengoi artistin të përfundojë shumë prej projekteve për të cilat punonte, psh historia e afreskut të madh Beteja e Anghiarit, e porositur per Leonardon në vitin 1504 për një dhomë në Palazzo Vecchio në Firence, është emblematike. Pas studimeve të shumta përgatitore, Leonardo vendosi të kryente punën duke ndjekur një teknikë të re të pikturës murale që përfshinte përdorimin e një përzierjeje materialesh. Duke kuptuar që ngjyrat nuk kapeshin, artisti e kaloi tërë natën së bashku me shërbëtorët e tij, duke u përpjekur me pishtarë për të tharë ngjyrën,por rezultatet ishin katastrofike. Në agim, tani i rraskapitur, Leonardo duhej të njihte dështimin e përpjekjeve të tij të dëshpëruara duke parë që afreska shkrihej para syve të tij.

– Feja nuk ishte në interesin e Leonardoos. Në të vërtetë, studimet e tij për natyrën, në qiell dhe për lëvizjen e yjeve, e larguan atë nga kjo.Vetëm në afërsi të vdekjes, artisti dukej që të pendohej për mënyrën e tij të të jetuarit dhe të përqafonte besimin e krishterë. “Ai u plak,” vazhdon Vasari, “ai ishte i sëmurë për shumë muaj; dhe duke e parë veten afër vdekjes, duke kundërshtuar çështjet katolike, duke u kthyer në rrugën e mirë, ai u ul në besimin e krishterë me shumë lot.

– Leonardo ishte padyshim një shkrimtar pjellor, madje edhe një grafomaniak. Megjithëse në fakt në jetën e tij ai kompozoi vetëm Traktatin mbi Pikturën, ka shumë fletore që ai na la. Ne e dimë nga një shënim i 1 Prillit 1499 që artisti në atë kohë ishte “në krye të dyqind e tetëmbëdhjetë librave”, midis çarçafëve, fletoreve dhe shënimeve, të mbushura me reflektime më të ndryshme.Sidoqoftë, u desh ca kohë që përmbajtja e tyre të bëhej e njohur. Leonardo në fakt ishte jashtëzakonisht xheloz për fletoret e tij; as për miqtë e as për dishepujt e tij nuk i lejoi ata të këshillohen, mbase nga frika se idetë e tij do të plaçkiteshin ose ndoshta thjesht jashtë modestisë.

– Shkrimet i tij ngjallin edhe çud: në vend se me një pende shumë të zakonshme per kohen, Leonardo duket se i ka shkruar fletoret e tij me një stilolaps shatërvan prototipi, të shpikur nga vetë ai në të gjitha gjasat, siç demonstrojnë disa nga vizatimet e tij.

– Megjithëse ai u bë një nga artistët më të mëdhenj në histori, Leonardo kishte pak trajnim zyrtar. Ai mori disa mësime në shtëpinë e babait të tij në latinisht dhe matematikë, dhe kur ishte 14 vjeç, ai u bë nxënës në studion e artistit të shquar Verrocchio në Firence. Gjatë shtatë viteve të tij atje, Leonardo da Vinci do të kete fituar njohuri në lidhje me një numër artizanalesh, duke përfshirë hartimin, metalurgjinë, hedhjen e suvasë dhe zdrukthtari. Ai gjithashtu kishte marre mesime në vizatim, pikturë dhe skulpturë.

-Ai ishte ambidextrous -Leonardo da Vinci shkroi pjesën më të madhe të punës së tij nga e djathta në të majtë. Rezultati i këtij shkrimi ishte një skenar pasqyre, i cili ishte i vështirë për t’u lexuar. Disa historianë shpjegojnë shumë tekste të shkruara prapa në mesin e letrave të Leonardo si përpjekje e artistit për të koduar idetë e tij kundër vjedhjes, por të tjerë spekulojnë se kur shkruante me dorën e majtë, Leonardo da Vinci e ktheu mbrapsht drejtimin, si një mjet për të shmangur njollat e pashmangshme të bojës së lagësht , qymyrit ose shkumësit që ai përdorte.

– Megjithëse shumë artistë të shquar pas Leonardos, përfshirë Van Gogh, Monet, Cezanne, Picasso dhe Matisse, prodhuan një numër autoportretesh, Leonardo da Vinci la pas vetes një, portretin e një njeriu në shkumës te kuq, të cilën Leonardo e vizatoi afërsisht 60 vjeç.

– Bill Gates zotëron kopjen e vetme të dorëshkrimit të ilustruar me 72 faqe të Leonardo da Vinçit, Codex Leicester, i cili njihet edhe si Codex Hammer, që ndodhet jashtë Evropës.Miliarderi i Microsoft-it bleu fletoren me temë shkencore në një ankand të Christie në mesin e viteve 1990 për gati 40 milion dollarë. Punimi, i cili përfshin faqe që Leonardo da Vinci shkroi midis 1506 deri në 1510 në Milano dhe Firence, përfshin tema të tilla të larmishme si përhapja e dritës në qiej, pse hëna është e ndritshme dhe një studim te hidrodinamikës.

– Disa nga planet e shpikjeve më pak të njohura të artistit të Rilindjes, të gjitha këto do të viheshin më vonë në përdorim të përgjithshëm, përfshijnë: një aparat frymëmarrjeje nënujore, një ruajtës jete, një kambanë zhytjeje, një makinë të blinduar, një vinç rrotullues , një parashutë, një karrem, një metodë për të përqendruar energjinë diellore, mullinj me ujë dhe motorë etj.

– Si piktor, Leonardo natyrshëm u interesua shumë për vetite e dritës dhe ndriçimit. Sidoqoftë, ndryshe nga artistët e tjerë, ai e ktheu mendjen e tij shkencore te detyra se si përhapjeshin keto.Kjo metodë e hulumtimit te tij e bëri atë të shpjegoje saktë pse qielli është blu, shumë përpara fizikantëve të tillë si John Tyndall ose Lord Rayleigh i shekullit të 19-të. Në njërën nga fletoret e tij të shumta, da Vinci shkruajti se njerëzit e perceptojnë qiellin si blu për shkak të ndriçimit të diellit të grimcave të lagështisë në atmosferë.