Trajtimi mjekësor i alergjive sezonale bazohet në bllokimin e mekanizmave që prodhojnë simptoma. Prodhimi i simptomave të mbindjeshmërisë së Tipit 1 varet nga një rënie e ngjarjeve biokimike në trup.
Fillimisht, antitrupat IgE bashkëngjiten në sipërfaqen e qelizave që më vonë do të prodhojnë përgjigje alergjike. Këto quhen “qeliza efektore alergjike”. Më të rëndësishme në to janë qelizat mast dhe eozinofilet. Kur qelizat mast ndeshen me një alergjen me një afinitet të veçantë për IgE-në në sipërfaqen e tyre, ato lëshojnë një grup lëndësh kimike të quajtura “ndërmjetësues” që shkaktojnë inflamacion. Shumica e simptomave të alergjive sezonale rezultojnë nga lëshimi i ndërmjetësve të qelizave të masteve. Kromoglikat natriumi, thithur në hundë ose në mushkëri, mund të pengojë lirimin e ndërmjetësve të qelizave mastike. Shumica e mjekimeve të përdorura për alergji sezonale bllokojnë efektet e ndërmjetësuesve.
Mjekimet/ilacet që bllokojnë ndërmjetësuesit e masteve. Ka më shumë se 200 ndërmjetës të qelizave të masteve. Më të njohurat dhe ilacet që i bllokojnë ato janë:
-Histamina shkakton simptomat tipike të alergjive akute duke dilatuar enët e gjakut për të prodhuar skuqje dhe nxehtësi. Histamina i bën enët e gjakut të rrjedhin në mënyrë që plazma të depërtojë në indet përreth, duke shkaktuar ënjtje.
– Antihistaminat janë terapia e parë e procedurës standarte për simptomat e alergjisë sezonale. Ato merren si pilula ose si spray hundësh. Efektet anësore të antihistaminës janë përgjumja dhe goja e thatë.
– Serotonina shkakton kruarje dhe gjithashtu mund të shkaktojë dhimbje barku dhe diarre. Kur vetëm antihistaminet nuk lehtësojnë kruajtje alergjike, mund të shtohet një ilaç si “cyproheptadine”, i cili bllokon serotoninën. Përgjumja është efekti kryesor anësor i saj.
– Prostaglandina D2 (PGD2) shkakton shtrëngimin e tubave bronkialë dhe luan një rol kyç në vështirësitë e frymëmarrjes të lidhur me astmën. Gjithashtu zgjeron enët e gjakut për të shkaktuar “shpërthimin” e lëkurës ose skuqjen e syve. Disa pika për syrin të përdorura për alergji okulare bllokojnë sintezën e PGD2.
– Leukotrienet (LTs) rrisin sekrecionet e mukusit dhe shkaktojnë që tubat bronkialë të ngushtohen. Ata kontribuojnë në përkeqësimin e astmës dhe në ethe. Antagonistët LT, të tilla si montelukasti, janë ilaçe me recetë që mund të lehtësojnë simptomat e rinitit alergjik sezonal dhe të astmës. Depresioni është një efekt anësor i papritur, që veçanërisht raportohet mes adoleshentëve.
Ndërmjetës të tjerë të qelizave mast rekrutojnë eozinofile në indet e inflamuar. Eozinofilet sekretojnë enzima që mund të dëmtojnë indet. Medikamentet që bllokojnë më efektivisht eozinofilet janë steroidet.
Steroide
Steroidet janë mjekime që lidhen me hidrokortizionin e hormoneve anti-inflamatore, i cili prodhohet nga gjëndrat adrenale. Ata kanë efekte anti-alergjike shumë të fuqishme por sjellin dhe shumë efekte serioze anësore, të cilat kufizojnë përdorimin e tyre. Pilulat ose injeksione të steroideve përdoren vetëm për trajtim emergjent. Edhe me përdorim afatshkurtër, ato mund të shkaktojnë ndryshime në humor, mbajtje fluide, shtim në peshë, ulcer stomaku, rritje të tensionit të gjakut dhe sheqerit në gjak etj.
Spray-t, inhaler-s dhe kremrat që përmbajnë steroide sintetike përdoren zakonisht për lehtësimin e simptomave dhe shpesh përdoren për periudha afatgjata. Efektet anësore të këtyre ndodhin për shkak të absorbimit sistematik nga indet e inflamuara ose nga toksiciteti lokal. Steroidet ndërhyjnë në shërimin e plagëve dhe mund të shkaktojnë atrofi të indeve në mënyrë që steroidet e hundës të shkaktojnë gjakderdhje hundësh dhe kremrat e steroideve të shkaktojnë hollimin e lëkurës. Përthithja sistematike e steroideve të hundës shoqërohet me zhvillimin e vonuar te fëmijet dhe në formimin e kataraktit, pas përdorimit afatgjatë.
Imunoterapia
Injeksionet për alergjinë sezonale kanë si qëllim të stimulojnë prodhimin e “antitrupave bllokues”. Këto lidhen me alergjenë specifikë dhe e parandalojnë atë që të lidhet me IgE-të, që gjenden të bashkangjitur në qelizat e masteve. Teknika klasike përfshin injektimin e dozave në rritje të alergjenit nën lëkurë, javore për muaj apo vite. Për shkak të rreziqeve që lidhen me këtë teknikë, të cilat përfshijnë reaksione alergjike lokale dhe sistematike, janë zhvilluar forma të reja të imunoterapisë. Imunoterapia sublinguale (SLIT) është miratuar kohët e fundit në SHBA si një mënyrë alternative për të trajtuar alergjinë pa injeksione. Një alergjist u jep pacientëve doza të vogla të një alergjeni nën gjuhë. SLIT është pranuar gjerësisht në Evropë, Amerikë Jugore, Azi dhe Australi për shumë vite. Studimet tregojnë se SLIT punon përmes mekanizmave të shumëfishta, duke përfshirë induksionin e qelizave imune të quajtura qelizat T rregullatore, të cilat hapin përgjigjen alergjike në vend që të bllokojnë efektet e saj.